Duitsers en Nederlanders, ben ik echt in Colombia?

Hola chicos

Hier zijn we weer! Ondertussen heb ik weer veel gezien in Colombia en ben ik eindelijk een beetje gewend. Niet dat het zo anders is maar toch was het voor mij een verandering.
Ik had hoge verwachtingen na alle verhalen van andere reizigers en tot nu toe zijn die nog niet helemaal uitgekomen helaas. Colombia is super mooi en zeker de plaatsen waar ik afgelopen dagen ben geweest, zijn heel mooi, maar voor mij is het nog niet het beste en leukste land van Zuid-Amerika. Misschien komt dat nog als ik naar het noorden ga, op naar het strand!

Na Popayan ben ik over een extreem hobbelige, onverharde weg naar San Agustin gegaan (en niet wagenziek geworden gelukkig!). Hier had ik een heel fijn hostel boven op de heuvel, net uit het centrum. Met hangmatten en een super uitzicht over het dal, heb ik me dus wel vermaakt. Daarnaast hadden ze zelf gemaakt brood, het beste van Zuid-Amerika tot nu toe! Sowieso hier in Colombia snappen ze eindelijk was echt brood is, bruin brood met smaak, ipv slap wit brood dat totaal niet vult. Dat is een super voordeel van Colombia.
San Agustin staat bekend om de mysterieuze beelden die in deze regio zijn gevonden. Ze denken dat ze dienden als een soort bewakers voor tombes. Deze plekken zijn totaal gerenoveerd en nu kan je zien hoe het er vroeger uit heeft gezien. Interessant om te zien maar wel veel van hetzelfde.
Na San Agustin was het tijd voor een kort tripje naar Cali, de salsa hoofdstad van Colombia. Ik was net op tijd voor de zaterdagavond, een paar locals hadden ons meegenomen naar een club. Het is leuk om te zien hoe goed alle colombianen kunnen dansen, ze voelen echt de muziek in hun lichaam. Daar kom ik mijn mijn stijve heupjes, maar het is wel heel leuk om te doen. Ook heb ik de dag erna een salsa les genomen voor wat tips. Ook heb ik een bike tour door Cali gedaan, je fietst door alle wijken van Cali en ziet het leven van de Colombianen een beetje. De bike tour was op een tandem, wat het extra leuk maakte. Eindelijk heb ik een keer een tandem geprobeerd!
Ondertussen krijg ik een beetje de kriebels met wat ik allemaal nog wil zien en doen en de tijd die ik nog over heb. Dus ben maar snel naar Salento gegaan, een leuk dorpje in de koffie regio. Daar de eerste dag een prachtige wandeling gemaakt door Valle de Cocora, een vallei die bekend staat om de 60 meter hoge waxpalmbomen. Het gras om de waxplambomen werd zo groen door de zon, niet te geloven. Om de 10 meter moest dus ook wel een foto gemaakt worden. Ook heb ik in Salento twee tour gedaan, een in een kaffie farm en een in een natural reserve. Vooral de laatste was super interessant. Je leert over planten en waarom welke planten waar groeien. Normaal ben ik niet zo'n planten mens, maar dit was super interessant.
Gister ben ik alweer naar Medellin gegaan, waar ik drie dagen heb voordat ik naar het noorden, Cartagena vlieg. Het schijnt hier heel leuk te zijn dus ik ga het zien, daarover in mijn volgende blog meer.

Groetjes en knuffels!

PS de titel: overal waar ik kom wordt er in de hostel duits gepraat, ze zijn echt overal. Daarnaast zijn de Nederlanders ook veel te goed vertegenwoordigd naar mijn smaak. Maar het is ook wel makkelijk om in mijn eigen taal te spreken natuurlijk.