Het regende zonnestralen in Machu Picchu
Door: Lara
Blijf op de hoogte en volg Lara
01 Februari 2015 | Peru, Machu Picchu
Hola!
Hier zijn we dan weer hoor, drie weken later is er heel veel gebeurd! Ik ga het opsplitsen in twee blogs, een over Machu Picchu en een blog met de rest van mijn avonturen.
We begonnen onze vierdaagse trek met een moutainbike afdaling. Gewoon op de openbare weg werden we op een moutainbike losgelaten. van echt fietsen kwam niet zoveel terecht, de rem was vooral heel belangrijk om niet te snel naar beneden te gaan. We begonnen op zo`n 4000 meter om op 2000 nog wat meter te eindigen. Het begon in de sneeuw en kou en we daalden door de wolken heen naar de semi jungle waar het opeens warm werd. Het uitzicht was geweldig mooi en niet te omschrijven. Helaas zijn er ook niet zoveel foto`s omdat we niet zo vaak gestopt zijn. Maar het belangrijkste is dat Saar en ik nog weten hoe het eruit zag. Om het moment en nog wel vaker in deze vier dagen zeiden we dan ook tegen elkaar: Goed leven!
's middags stond er raften op het programma! De meeste van onze groep waren sjaak afhakers maar wij hebben onze girlpower laten zien en laten voelen! De stroming op de rivier was erg snel maar het viel ons tegen hoe hobbelig de rivier was. Na een koude douche doken we snel ons bedje in, we waren nu al bekaf en moesten opladen voor de volgende dag. We hebben namelijk incl pauzes 12 uur gelopen de dag erna. Volgens de agency in Cusco zou het 7 a 8 uur vlak lopen zijn. Nou dat was het dus helemaal niet en we hadden het enorm onderschat. Het was minstens 2 uur omhoog lopen midden in de brandende zon. We liepen dwars door de sacred valley wat super mooie plaatjes opleverde. Ook al liepen we niet DE inca trail naar MP, toch hebben we een stukje orginele inca trail gelopen, tegen een steile wand was een pad 'geplakt' door de inca's. Ook moesten we een keer de rivier oversteken in een bakje dat hing aan een kabel die over de rivier was gespannen. We eindigden de dag goed in thermale baden, dat hadden we wel verdiend!
De derde dag was weer een dag met adrenaline, we gingen ziplinen! In totaal zijn we over 6 lijnen geroetsd. De eerste twee waren om een beetje te wennen aan het idee en te oefenen met remmen (ja dat moet soms). De derde was de snelste lijn en natuurlijk kwam ik daar achterste vroen op de terecht, dat gaf nog extra adrenaline, maar wel super leuk! Maar de laaste lijn was het allervetst. Het waren twee lijnen naast elkaar waar Sara en ik samen vanaf zijn gegaan. Ik ging zoals ze het noemen als een superwoman naar beneden. Je zit vast op je rug ipv je buik en je hoofd gaat als eerste waardoor je je net een vogel voelt, echt een magisch gevoel! 's Middags moesten we nog 3 uur langs het spoor lopen, in het begin heel mooi maar na een tijdje saai en ben je moe en wil je gewoon in Aguas Caliente zijn, het dorpje bij MP. Wel hadden we al de eerste glimp opgevangen van MP. De volgende ochtend heel vroeg was het dan eindelijk zover! We gingen naar MP! om 5 uur 's ochtends stonden we al aan de poort beneden bij MP, het ging natuurlijk lekker langzaam op z'n Peruaans dus we konden pas 20 minuten later naar boven klimmen. Net toen we wilden beginnen begon te regenen. De tocht omhoog was een mentale rollercoaster maar het was het zo waard! Van onze gids kregen we een rondleiding in MP. In het begin was er maar een deel te zien door de wolken heen maar er kwam steeds meer tevoorschijn uit de wolken gelukkig. De regen had ons helemaal zeiknat en koud gemaakt, maar we wiledn niet na 2 uur MP alweer verlaten zoals velen van onze groep. De regen hebben we getrotseerd door Het regent zonnestralen te zingen en uiteindelijk werd het droog en zelfs een beetje zonnig! Na meerdere rondjes gelopen te hebben werd het ons te druk met alle toeristen (het leek wel een mierenhoop van poncho's) en zijn we de rest van de dag gaan wachten op onze trein die pas om 10 uur s avonds vertrok helaas. Maar wat is MP magisch mooi, het is echt bizar om te denken dat de inca's zo hoog en boven op een berg zo'n grote stad hebben kunnen bouwen.
Eenmaal terug in Cusco moest ik helaas al afscheid nemen van Sara die weer lekker naar huis ging. Saar wat was het een top tijd samen!
De volgende blog gaat over mijn spaanse lessen en een weekend naar de Jungle!
Groetjes!!!
Hier zijn we dan weer hoor, drie weken later is er heel veel gebeurd! Ik ga het opsplitsen in twee blogs, een over Machu Picchu en een blog met de rest van mijn avonturen.
We begonnen onze vierdaagse trek met een moutainbike afdaling. Gewoon op de openbare weg werden we op een moutainbike losgelaten. van echt fietsen kwam niet zoveel terecht, de rem was vooral heel belangrijk om niet te snel naar beneden te gaan. We begonnen op zo`n 4000 meter om op 2000 nog wat meter te eindigen. Het begon in de sneeuw en kou en we daalden door de wolken heen naar de semi jungle waar het opeens warm werd. Het uitzicht was geweldig mooi en niet te omschrijven. Helaas zijn er ook niet zoveel foto`s omdat we niet zo vaak gestopt zijn. Maar het belangrijkste is dat Saar en ik nog weten hoe het eruit zag. Om het moment en nog wel vaker in deze vier dagen zeiden we dan ook tegen elkaar: Goed leven!
's middags stond er raften op het programma! De meeste van onze groep waren sjaak afhakers maar wij hebben onze girlpower laten zien en laten voelen! De stroming op de rivier was erg snel maar het viel ons tegen hoe hobbelig de rivier was. Na een koude douche doken we snel ons bedje in, we waren nu al bekaf en moesten opladen voor de volgende dag. We hebben namelijk incl pauzes 12 uur gelopen de dag erna. Volgens de agency in Cusco zou het 7 a 8 uur vlak lopen zijn. Nou dat was het dus helemaal niet en we hadden het enorm onderschat. Het was minstens 2 uur omhoog lopen midden in de brandende zon. We liepen dwars door de sacred valley wat super mooie plaatjes opleverde. Ook al liepen we niet DE inca trail naar MP, toch hebben we een stukje orginele inca trail gelopen, tegen een steile wand was een pad 'geplakt' door de inca's. Ook moesten we een keer de rivier oversteken in een bakje dat hing aan een kabel die over de rivier was gespannen. We eindigden de dag goed in thermale baden, dat hadden we wel verdiend!
De derde dag was weer een dag met adrenaline, we gingen ziplinen! In totaal zijn we over 6 lijnen geroetsd. De eerste twee waren om een beetje te wennen aan het idee en te oefenen met remmen (ja dat moet soms). De derde was de snelste lijn en natuurlijk kwam ik daar achterste vroen op de terecht, dat gaf nog extra adrenaline, maar wel super leuk! Maar de laaste lijn was het allervetst. Het waren twee lijnen naast elkaar waar Sara en ik samen vanaf zijn gegaan. Ik ging zoals ze het noemen als een superwoman naar beneden. Je zit vast op je rug ipv je buik en je hoofd gaat als eerste waardoor je je net een vogel voelt, echt een magisch gevoel! 's Middags moesten we nog 3 uur langs het spoor lopen, in het begin heel mooi maar na een tijdje saai en ben je moe en wil je gewoon in Aguas Caliente zijn, het dorpje bij MP. Wel hadden we al de eerste glimp opgevangen van MP. De volgende ochtend heel vroeg was het dan eindelijk zover! We gingen naar MP! om 5 uur 's ochtends stonden we al aan de poort beneden bij MP, het ging natuurlijk lekker langzaam op z'n Peruaans dus we konden pas 20 minuten later naar boven klimmen. Net toen we wilden beginnen begon te regenen. De tocht omhoog was een mentale rollercoaster maar het was het zo waard! Van onze gids kregen we een rondleiding in MP. In het begin was er maar een deel te zien door de wolken heen maar er kwam steeds meer tevoorschijn uit de wolken gelukkig. De regen had ons helemaal zeiknat en koud gemaakt, maar we wiledn niet na 2 uur MP alweer verlaten zoals velen van onze groep. De regen hebben we getrotseerd door Het regent zonnestralen te zingen en uiteindelijk werd het droog en zelfs een beetje zonnig! Na meerdere rondjes gelopen te hebben werd het ons te druk met alle toeristen (het leek wel een mierenhoop van poncho's) en zijn we de rest van de dag gaan wachten op onze trein die pas om 10 uur s avonds vertrok helaas. Maar wat is MP magisch mooi, het is echt bizar om te denken dat de inca's zo hoog en boven op een berg zo'n grote stad hebben kunnen bouwen.
Eenmaal terug in Cusco moest ik helaas al afscheid nemen van Sara die weer lekker naar huis ging. Saar wat was het een top tijd samen!
De volgende blog gaat over mijn spaanse lessen en een weekend naar de Jungle!
Groetjes!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
